bu yıl zorlu bir maratondayız, bu nedenle leyleği her yıl havada gören bizler geçtiğimiz yaz beklememize ve hatta leyleği yuvadan uçurtma çabalarımıza rağmen beceremedik...
Leyleğin hışmına uğrayan bizler güzelim havada eve tıkıldık, bu haftasonu Müge'nin dersleri biraz hafifleyince bir mola vermek sevdasıyla 1-2 saat için de olsa kendimizi Akyaka'ya attık...
bu kısa gezimizden yakaladıklarımız...
Daha fotoğraflara bakarken yazıyı okumadan tanıdım,güzel Akyaka...
YanıtlaSilO ne guzel bir manzara oyle
YanıtlaSileylülün kızı, desene tam betimleyecek resimleri çekmişim;))
YanıtlaSilAkyaka çok seviyorum:)))
Demet;teşekkürler canım:))
Kesinlikle:) Aynı yerlerde fotoğraflarımız var,sanki aynı yerde peşpeşe resim çektirmiş kişileriz gibi hissettirdi bana...
YanıtlaSilaaa çok hoş bir duygu bu eylülğn kızı:)) sevgiler:)
YanıtlaSilSikintilarini cok iyi anliyorum cunki aynisindan bizde de var, Akyaka yeryuzundeki cennet,huzur veriyor.Resimlerin cok guzel sevgiler.
YanıtlaSilbayıldım:)
YanıtlaSilözledim sizi,oraları....
demetcim bu yılı inşallah kazasız belasız atlatırız canım, gerçekten zor bir yıl, akyaka cennet:))
YanıtlaSilcepaynası, teşekkürler bizde çokk özledik :))
o son karedeki mini mi yoksa???
YanıtlaSilbirdamlacıkyağmur; mini benzeri:))
YanıtlaSilNe hoş bir yermiş..
YanıtlaSillove and smile, hoşgeldin, çok teşekkürler, akyakayı bizde çok beğeniyor ve de seviyoruz, sevgiler:))
YanıtlaSil