İki keşiş yolda giderlerken, su birikintisinden karşıya geçmek içinbekleyen genç bir kadın görürler. Keşişlerden biri, genç kadınıkucakladığı gibi suyun öteki tarafına bırakır.Ötekisi; arkadaşının bu davranışına hayretle bakar. Hoş karşılamaz,farklı yorumlar,hatta içten içe ona kızar, yaklaşık bir kilometreyürüyünce daha fazla dayanamaz ve arkadaşına hışımla döner:- Sen!! Böyle bir şeyi nasıl yaparsın? Biz keşişiz!! Bırak bir kadınıkucaklayıp karşıya geçirmeyi, onlara bakmamız bile yasaktır!!.Öteki keşiş oldukça sakin karşılık verir:- Ben o genç kadını bir kilometre geride bıraktım. Sen? Sen ise halaonu taşıyorsun.Biz de böyleyiz, karşılaştığımız olaylar var,insanlar var,onlarlailgili olarak yaptığımız yorumlar var...Hayatınızla ilgili yaşadığınız sorunlara nasıl baktığınız ve
ne yorum yaptığınız aslında geleceğinizi de belirliyor.
Sorunları kendinize yük olarak mı görüyorsunuz
yoksa çözümlenmesi gereken problemler olarak mı?Beyninizde mi taşıyorsunuz, kucağınızda mı?
Beyninizde gereksiz yere soru ve sorun taşıyorsanız hemen belirteyim ki,
beyniniz, bir sorunla başa çıkmak için
veya bir travmayı atlatabilmek için
en az 4000(dört bin) ile 6000(altı bin) sinir hücresini yani nöronu yok ediyor.
Bu yok olan hücrelerin yerine yenileri de gelmiyor.
Bu hücreler bize sonradan lazım olacak hücreler aslında.
O nedenle bir kez daha düşünmekte fayda var:
Bu konu benim en az 4000 hücremi yakmaya değecek mi?Sorunları taşımaya, tutmaya değer mi?
Şimdi düşünün bir kez daha,
hangi olay sizin beyninizdeki 4000 hücreden daha önemlidir?
Kaynak:arkadaşımdan gelen mail
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder